Commenti a: Il sardo: una lingua e due macro varietà https://www.manifestosardo.org/il-sardo-una-lingua-e-due-macro-varieta/ Politica e cultura in Sardegna Thu, 21 Jun 2018 09:36:42 +0000 hourly 1 Di: Graziano Pintori https://www.manifestosardo.org/il-sardo-una-lingua-e-due-macro-varieta/comment-page-1/#comment-62346 Thu, 21 Jun 2018 09:36:42 +0000 http://www.manifestosardo.org/?p=27396#comment-62346 Istimau professore, non la pesso che a bostè. Ritengo la L S C una specie di esperanto spoglio di quegli accadimenti storici, politici, sociali, economici ecc. che, con il trascorrere del tempo, hanno reso il nostro idioma bello, ricco, attuale. Lo hanno reso vivo perchè sottoposto a continua evoluzione, grassias a su populu chi dae sempere l’at praticau. Pesso chi su logudoresu siat dinnu de essere limbazu sardu ufissiale ca unificat, proite est sa limba de sos poetas chi ana cantau in 365 prattas ube si chistionabana 365 faveddos diversos. Peri su campidanesu est dinnu de essere onorau comente limbazu natzionale de Sardinna, ca dominat paris a su logudoresu. Comunque sia, il problema non si risolve scrivendo e ascoltando chentu concas e chentu berrittas che da decenni, in modo datato e ripetitivo, non approdano a concrete soluzioni. Ciò che serve è la determinazione seria, responsabile e consapevole della classe politica regionale, alla quale è riservato il peso della responsabilità di decidere quale lingua ufficiale debba essere riconosciuta e istituzionalizzata per la RAS. A medas annos.

]]>
Di: Francesco Casula https://www.manifestosardo.org/il-sardo-una-lingua-e-due-macro-varieta/comment-page-1/#comment-62344 Sun, 17 Jun 2018 08:11:01 +0000 http://www.manifestosardo.org/?p=27396#comment-62344 Ponimus chi su chi iscriet Mele siat beru e giustu. Ismentigat chi sena istandard, non bi podet èssere peruna ufitzializatzione e sena ufitzializatzione sa limba sarda est destinada a si nche mòrrere o a èssere cunfinada in carchi furrungone, in carchi festa de bidda pro cantare batorinas e noitolas. O impreada pro nàrrere brullas, carchi paristòria o, si nono, paràulas malas, e frastimos. Deo so cumbintu chi oe, subra de s’istandardizatzione, pro lu nàrrere a sa latina: ”non est discutendum”. Ca ischimus bene chi sena s’unificatzione de s’iscritura, peruna limba si podet imparare in sas iscolas, si podet impreare in sos ufìtzios, in sos giornales, in sas televisiones, in sas retes informàticas, in sa publicidade, in sa toponomastica. Calincunu narat: faghimus duos istandard: unu pro su logudoresu e unu pro su campidanesu. Semus giai male unidos e cherimus galu ateras divisiones? E, in prus,: pro ite duos e non tres, bator, deghe, 365, cantas sunt sas biddas sardas e su “dialetto” issoro? E in ue agabbat su campidanesu e in ue cumintzat su logudoresu? E esistit unu campidanesu e unu logudoresu o bi nd’at medas? Sa LSC no andat bene? La curregimus, la megioramus, la irrichimus, la mudamus
E sos “dialetos locales”? Chi sunt una richesa manna, non b’at perìgulu chi si nche mòrgiant? Est a s’imbesse: cun una limba ”istandardizada”, una Limba chi siat una “cobertura” pro totus, est prus fatzile chi sigant a campare; sena limba istandart si nche morint peri issos.

]]>